Bipa

Maandag, 8 augustus 2022

Lieve Bipa,

Na dertien jaar, zeven maanden en drie dagen heb je jouw reis met ons zojuist volbracht. Je was, in
mensenjaren geteld, al meer dan honderd en die gingen de laatste negen maanden steeds zwaarder
wegen. Een progressieve zenuwziekte verlamde langzaam aan maar zeker je achterhand en
uiteindelijk kon je niet meer lopen, wilde nog maar weinig eten en trok je jezelf bij voorkeur terug op
een rustig plekje in de tuin of binnen in huis. Maar toch hield je tot op je laatste dag een aantal van
jouw oude en vertrouwde gewoontes in stand. De gebruikelijke kluifjes voor het slapen gaan, het
stukje boter wanneer er gekookt werd, met ons in de TV-kamer naar een film kijken en samen met
ons wanneer wij het gebruikelijke glas wijn voor het eten namen. Om dan tijdens dat dagelijkse
ritueel op enig moment recht te gaan zitten, mij aan te kijken met de kennelijke boodschap dat je nu
zelf ook wel eens wilde eten.

Gedurende al die jaren van jouw leven waren wij meestentijds onafscheidelijk: de baasjes, jij en later
ook Ferro. Je hebt veel dingen met ons meegedaan. Sneeuwpret in de bergen, vakanties in Zuid-
Frankrijk, wandelingen met renpartijen achter stokken aan in het bos en vooral ook zwemmen in het
zwembad. Daarbij wachtte je altijd op mij om dan vervolgens tegelijkertijd samen in het water te
duiken. Je was een waterrat die als pup van Misha de eerste zwemlessen kreeg. Zelfs de laatste
dagen van je leven, wanneer je op een schaduwrijk plekje lag met uitzicht op het zwembad, ging je
rechtop zitten wanneer ik aanstalten maakte om het water in te duiken.

Mijn lieve Bipa je was zo’n fijn en trouw meisje, we zullen je zo missen. Het voelt alsof een tijdperk is
afgesloten. Wat rest is verdriet, maar daarnaast gelukkig ook al die goede herinneringen. Met tot op
het laatste moment die vertrouwde geur die ik al aaiend uit jouw vacht kon opsnuiven. Je bent
vandaag vredig ingeslapen en later op de dag zullen wij jouw in de tuin op een rustig en schaduwrijk
plekje begraven waar je mogelijk aan jouw volgende reis begint. Rust zacht lieve Bipa, je blijft bij ons,
de baasjes Peter en Misha, in hart en gedachte.